Babalar ve kızları
Babalar ve kızları arasında farklı bir bağ var kesinlikle..Tümevarımla vardığım bu kanı sadece bizim aileye özel değil, çevremde tanıdığım pek çok kadının babaları ile ilişkileri hayatlarını şekillendirmiş durumda ya da hayatlarının en önemli km taşı gibi.
Babalar günü olması sebebiyle bu yüce sevgi üzerine kafa yorunca babalara düşen görevin ne kadar büyük olduğunu bir kez daha görmüş oldum. Ve bence babalar da bunun hep bilincinde olmalı.Hani rol-model diyorlar aynen öyle işte babalar kızları için. Sevdikleri erkekte ya babasında beğendiği hayran kaldığı özellikleri arıyor kadınlar, ya da babada eksik kalan yerini dolduramadığı ama hep özlemini duyduğu duyguyu eş seçiminde arıyor.
Eş seçimi demişken şöyle bir gerçek var " Babalar kızları için çok ama çok değerli, en çok kırıldıkları, en çok özledikleri, en çok örnek aldıkları kişi babaları."
Kendi gözlemim ben kızıma ne kadar kızarsam kızayım ki ben çok bağırıp çağırmasını bilmem..babasına kırıldığı kadar kırılmıyor bana. Fakat gel gör ki bana da çok kolay küsüp benden uzaklaşabiliyor ama babası ona ne kadar kızmış, üzmüş de olsa baba ile küs kalamıyor .
Akşam baba eve gelmeden önce beni kenarda bırakarak süslenip, püsleniyor . Karşıma geçip de soruyor bir de "Anne güzel oldum mu? Babam beğenir mi bu üzerimdekileri "
Babası 2 günlük seyahate çıkınca gömleklerini kokluyor benim 6 yaşındaki kızım.
Baba ile başbaşa olmayı bir yerlere gitmeyi çok seviyor. Bizim anne kız ilişkimiz kötü mü hayır ama işte baba kız ilişkisi bir başka ..
Kızlar sevgililerinde, eşlerinde babalarını arıyorlar ya da babadan göremediklerini bulmak istiyorlar. Ailede yaşananlar, çocuğun gördüğü sevgi çok önemli. Babası tarafından "koşulsuz" sevilen, beğenilen bir kız çocuğu hayata 1-0 önde başlıyor . Çünkü kendine güveni tam oluyor. Baba kızına tam anlamıyla güveniyor, ben senin arkandayım "sen yaparsın" dedi mi bitti o iş. Çocukluk ve gençlik çağlarında özgüveni desteklenen bir kişinin elinde hep sihirli güç gibi bir koz olacak kaç yaşına gelirse gelsin.
Babalardan pek çok şeyin gizlendiği, korkulduğu nesillerdi bizlerin anne babaları. Onlar yanlışı görüp tatlı bir otoriteyi seçtiler, tatlı-sert oldular çocuklarına karşı . Bizim nesil anne baba olarak ise bu konuda çok daha ilerleme kaydetmiş durumda babalar ve kızları çok daha arkadaş, çok daha yakın .
Babasından beklediği ilgiyi hayatı boyunca yaşayamamış bir arkadaşım var dışarıdan bakınca çok güzel, iyi eğitimli, kariyeri, sosyal yaşamı vs. 4 4 lük ancak nedense hiç bir ilişkisi istediği gibi değil. Tesadüf gittiği bir falcı kendisine "Babanla aranın düzeldikten sonra herşey düzelecek" demiş. Fala da inanılır mı diyeceksiniz ama bence bu tespit çok yerinde olmıuş. Çünkü ilgisizlik, sevgisizlik belkide bir insanın kalbini en acıtabilecek şeylerden biri.
Babaların kızların hayatındaki yerinin ne kadar önemli olduğu ile direkt ilgili bir kitap yazmış olan Jane Grandon "Sevgili Baba: Baba-kız ilişkileri neden bu kadar önemli? bu eserinde babaları "Hayalet Babalar" diye bir grupla ayırmış ve sonuncu gruptaki baba benim çok ilgimi çekti aynen şöyle demiş ;
Hayalet babalar:Bu gruptaki babalar, genelde iş gezisinde olan ya da evde olup da gazetenin arkasına ya da TV’nin önüne kilitlenen kişiler. Bu tip babaların çocukları benlik sorunu yaşıyor ve ilişkileri olumsuz etkileniyor.
Araştırmaya göre otoriter katı sert babalar bile ilgisiz olanlar kadar yara açmıyor.
Ve farklı bir kaynakta yer alan bilgilere göre babanın çok yumuşak, tamamen serbest olduğu durumlar da çocuk için zararlı olabiliyor. Çocukların sınırlara da ihtiyacı var çünkü, sınırların baba ve anne tarafından konulması önemli ve de gerekli . Boşuna dememişler kızını boş bırakırsan ya davulcuya ya zurnacıya kaçar diye..Lütfen davulcu ve zurnacılar alınmasın :) burada onlar bir simge :)
Babasıyla iyi ilişkileri olan kız çocuklarının büyüdüklerinde özgüveni yüksek, kendini iyi ifade edebilen, güçlü bir psikolojiye sahip bireyler oldukları görülmüştür. Çocuklarını yüreklendiren, destek veren ve olması gereken sınırları çizen babaların çocuklarının zeka olarak da iyi gelişim gösterdikleri gözlenmiş.
Bir de baba oğul ilişkisi var ki o da ayrı bir yazı konusu :) Neyse babalara çok yüklenmeyeyim ama ne kadar önemli olduklarını ve sevildiklerini bir kez daha duysunlar istedim. Arkadaş sohbetlerinde, sosyal medyada babalar ile ilgili ilgisizlikleri, ev işleri, gündelik işler ile ilgili pek çok konuyu anneye yıktıklarına dair asıllı asılsız söylentilerin pek çoğu doğru da olsa!
Ne demişler Baba Can'dır !
Babaların, baba adaylarının, baba olmak isteyenlerin ve çevrelerine gerek jestleri gerek yardımseverlikleri ile "babalık" yapan tüm erkeklerin, "babalar günü" kutlu olsun .
Babalar günü olması sebebiyle bu yüce sevgi üzerine kafa yorunca babalara düşen görevin ne kadar büyük olduğunu bir kez daha görmüş oldum. Ve bence babalar da bunun hep bilincinde olmalı.Hani rol-model diyorlar aynen öyle işte babalar kızları için. Sevdikleri erkekte ya babasında beğendiği hayran kaldığı özellikleri arıyor kadınlar, ya da babada eksik kalan yerini dolduramadığı ama hep özlemini duyduğu duyguyu eş seçiminde arıyor.
 |
Bu fotoğrafta soldan sağa; abim, babam ve minik ben :)
|
Eş seçimi demişken şöyle bir gerçek var " Babalar kızları için çok ama çok değerli, en çok kırıldıkları, en çok özledikleri, en çok örnek aldıkları kişi babaları."
Kendi gözlemim ben kızıma ne kadar kızarsam kızayım ki ben çok bağırıp çağırmasını bilmem..babasına kırıldığı kadar kırılmıyor bana. Fakat gel gör ki bana da çok kolay küsüp benden uzaklaşabiliyor ama babası ona ne kadar kızmış, üzmüş de olsa baba ile küs kalamıyor .
Akşam baba eve gelmeden önce beni kenarda bırakarak süslenip, püsleniyor . Karşıma geçip de soruyor bir de "Anne güzel oldum mu? Babam beğenir mi bu üzerimdekileri "
Babası 2 günlük seyahate çıkınca gömleklerini kokluyor benim 6 yaşındaki kızım.
Baba ile başbaşa olmayı bir yerlere gitmeyi çok seviyor. Bizim anne kız ilişkimiz kötü mü hayır ama işte baba kız ilişkisi bir başka ..
Kızlar sevgililerinde, eşlerinde babalarını arıyorlar ya da babadan göremediklerini bulmak istiyorlar. Ailede yaşananlar, çocuğun gördüğü sevgi çok önemli. Babası tarafından "koşulsuz" sevilen, beğenilen bir kız çocuğu hayata 1-0 önde başlıyor . Çünkü kendine güveni tam oluyor. Baba kızına tam anlamıyla güveniyor, ben senin arkandayım "sen yaparsın" dedi mi bitti o iş. Çocukluk ve gençlik çağlarında özgüveni desteklenen bir kişinin elinde hep sihirli güç gibi bir koz olacak kaç yaşına gelirse gelsin.
Babalardan pek çok şeyin gizlendiği, korkulduğu nesillerdi bizlerin anne babaları. Onlar yanlışı görüp tatlı bir otoriteyi seçtiler, tatlı-sert oldular çocuklarına karşı . Bizim nesil anne baba olarak ise bu konuda çok daha ilerleme kaydetmiş durumda babalar ve kızları çok daha arkadaş, çok daha yakın .
Babasından beklediği ilgiyi hayatı boyunca yaşayamamış bir arkadaşım var dışarıdan bakınca çok güzel, iyi eğitimli, kariyeri, sosyal yaşamı vs. 4 4 lük ancak nedense hiç bir ilişkisi istediği gibi değil. Tesadüf gittiği bir falcı kendisine "Babanla aranın düzeldikten sonra herşey düzelecek" demiş. Fala da inanılır mı diyeceksiniz ama bence bu tespit çok yerinde olmıuş. Çünkü ilgisizlik, sevgisizlik belkide bir insanın kalbini en acıtabilecek şeylerden biri.
Babaların kızların hayatındaki yerinin ne kadar önemli olduğu ile direkt ilgili bir kitap yazmış olan Jane Grandon "Sevgili Baba: Baba-kız ilişkileri neden bu kadar önemli? bu eserinde babaları "Hayalet Babalar" diye bir grupla ayırmış ve sonuncu gruptaki baba benim çok ilgimi çekti aynen şöyle demiş ;
Hayalet babalar:Bu gruptaki babalar, genelde iş gezisinde olan ya da evde olup da gazetenin arkasına ya da TV’nin önüne kilitlenen kişiler. Bu tip babaların çocukları benlik sorunu yaşıyor ve ilişkileri olumsuz etkileniyor.
Araştırmaya göre otoriter katı sert babalar bile ilgisiz olanlar kadar yara açmıyor.
Ve farklı bir kaynakta yer alan bilgilere göre babanın çok yumuşak, tamamen serbest olduğu durumlar da çocuk için zararlı olabiliyor. Çocukların sınırlara da ihtiyacı var çünkü, sınırların baba ve anne tarafından konulması önemli ve de gerekli . Boşuna dememişler kızını boş bırakırsan ya davulcuya ya zurnacıya kaçar diye..Lütfen davulcu ve zurnacılar alınmasın :) burada onlar bir simge :)
Babasıyla iyi ilişkileri olan kız çocuklarının büyüdüklerinde özgüveni yüksek, kendini iyi ifade edebilen, güçlü bir psikolojiye sahip bireyler oldukları görülmüştür. Çocuklarını yüreklendiren, destek veren ve olması gereken sınırları çizen babaların çocuklarının zeka olarak da iyi gelişim gösterdikleri gözlenmiş.
Bir de baba oğul ilişkisi var ki o da ayrı bir yazı konusu :) Neyse babalara çok yüklenmeyeyim ama ne kadar önemli olduklarını ve sevildiklerini bir kez daha duysunlar istedim. Arkadaş sohbetlerinde, sosyal medyada babalar ile ilgili ilgisizlikleri, ev işleri, gündelik işler ile ilgili pek çok konuyu anneye yıktıklarına dair asıllı asılsız söylentilerin pek çoğu doğru da olsa!
Ne demişler Baba Can'dır !
Babaların, baba adaylarının, baba olmak isteyenlerin ve çevrelerine gerek jestleri gerek yardımseverlikleri ile "babalık" yapan tüm erkeklerin, "babalar günü" kutlu olsun .
Zevkle okudum.Hepsi doğru maalesef.Maalesef çünkü ben babamı yaşayamadım.Zaman zaman ilgisini görsek de, hep bir mesafe ve soğuk rüzgarlar .Bu, bazen sert esen rüzgarlardan sürekli nasibini alan annem.Annemin yumuşacık ve bizi teselli eden bakışları.Genelde sessizliği emreden bir hava.Sevgi açlığım hala bitmedi.Elimden kaçacak gibi sıkıca tuttum ve sıktım sevgilerimi.Sonuç?Hala bir güvensizlik hala bir sevgiye doymazlık.Şimdi ben, onların vefat ettikleri yaşların üstündeyim.Annemi özlüyorum sadece.Kimseler yok ortada, ilgimi çekti yazınız.Okuduğum hiç bir yazıyı yorumsuz bırakmadım.Böyle bir anlatıma zevkle bıraktım düşüncelerimi.Babanızı Allah başınızdan eksik etmesin.Sağlıkla yaşasın anne ve babanız.Sevgiler kızım.Ece ablanız.
YanıtlaSilKızımla adaş güzel isimli Ece Abla'cığım (böyle demek geldi içimden ) gözlerimdeki yaşı şimdi sildim itiraf edeyim, duygulanıyorum aile içi ilişkilerde hayal kırıklıkları oldu mu..Ama o kadar çok kişi yaşıyor ki bunu. Özellikle, bizden önceki kuşaklarda. Annemde hep babasının sertliğinden yakınırdı. Benim babam da tüm yüreklendirmelerinin ötesinde tatlı sert babalardan, hatta sert bile diyebilirim :) Biz küçükken anneme izindi, vs. idi çoğu konu için bana gelmeden sen reddet ben çocuklarımla yüz göz olmak istemiyorum demiş. Hiçbir okul gezisine gidemeiştim hep annemden (yani babamdan) gelen red yanıtı yüzünden :) şimdi bi parça daha iyi anlasamda, bizim dönemlerde de çoğu ailede hep anneler üstlenmiş çoğu görevi. Anneler ara bulucu, anneler vefakar, anneler idare edici.
SilPskiloji pek bilmem ama galiba geçmişi de bağışlamak, affetmek gerekiyor. Sizin babanızın da belki dertleri, sıkıntıları vardı o sert rüzgarların arkasında. Çocuk yetiştirmek gerçekten hiç kolay değil.
Canım seni hüzünlendirdim.Affet Dilek kızım :( Ben geçmişi çok düşünmem ama doktorum bayağı deşmişti seneler evvel.En azından annem çok fedakar, sevgi doluydu.Bunu hiç yaşayamayanlar da var.Affettim zaten, geriye dönüş olamayacağına göre, büyük bir çocuk olmayı denerim.Böylesi de güzel :))
SilAşk olsun ben sulu gözlü oldum anne olduktan sonra :) şimdi Mutlu bakıyorsunuz ya hayata maşallah ne güzel, bravo size. Sevgiler
SilDilek süper söylemişsin gerçekten de biz de ya babamızın aynısı yada babamızda bulamadığımız bir özelliği karşılayacak birini seçiyoruz.. aslında belki hata ama gerçek öyle şimdi bende kendi kızımı izliyorum tıpkı küçükken benim babamın paçasında gezdiğim gibi aynı duygular aynı tavırlar ama çok şükür ki babalar çağ atladı biraz duygular ortaya çıktı bizim ufaklıklar bizden şanslı o konuda :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Aynen öyle ancak sadece babalar değil, çocuklar da değişti anne babaların tutumu ile ..Çocuklar da kendini çoook daha rahat ifade ediyor. Ben hala tam ifade edemediğimi düşünüyorum biraz.
Sil